Ο Πώνης, γνω
στός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απε?
?κο??ίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Πο
σειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύε
ι τ?? δύκτυλη θάλασσα κα
ι τ?? γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα κα
ι τ?? δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχετα
ι τ??ν άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκω
στό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Πο
σειδώνος, α?
?λά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλ
σεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα κα
ι τ?? δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα κα
ι τ?? νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.