Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Πον
απείς, είναι ένας αρχαίος
ελ??ηνικός θεός που
απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείν
η τ??υ Ποσειδώνος και εκείν
η τ??υ Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνησ
η τ??υ να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύνα
μη ??ης θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνησ
η τ??υ να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύνα
μη ??ου εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και
ελ??ωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκ
λούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.